رواية متمردة عشقت كبرياءه بقلم دودو محمد (كاملة)

ده من الوفد حضرتك 
فهد اخده منها وقالها روحى انتى على مكتبك 
ومشيت سهر على مكتبها 
باسم تصدق نسينا خالص موضوع الوفد ده اللى جاى الغردقه 
فهد هما المفروض هيجو امته 
باسم يوصله بكره 
فهد طب والعمل 
باسم لازم انت تسافر ليهم وبما ان مليكه مديرة الحسابات ومراتك تروح معاك وانا هحصلكم بليل 
فهد لازم مليكه 
فهد اوك بس ما تيجى معانا 
باسم لا مش بحب اكون عزول روحو انتو وانا هحصلكم بليل 
فهد ماشى همشى انا علشان الحق اجهز وبعدين لسه هروح اشترى حاجات قبل ما اروح الشقه 
باسم خلاص ماشى ربنا معاك 
ومشى فهد وركب العربيه وراح على 
المول ودخل محل ملابس حريمى 
وبعد وقت طويل خرج من المحل ومعاه شنط نزل حطهم فى العربيه ومشى راح على الشقه
فى شقة فهد 
كانت مليكه بدور على تليفونها ومش لاقيه قعدت على الارض وقالت 
مليكه هيكون راح فين ياربى ليكون وقع منى امبارح تبقى مصېبه هكلم امى ازاى واطمنها عليه وهجيب هدومى ازاى ما انا مش هقعد كده علطول 
هعمل ايه بس منك لله يا فهد يا ابن ام فهد على الحوسه السوده دى اللى انا شيفاها وفى الوقت ده اتفتح الباب بتاع الشقه ودخل فهد 
مليكه قامت من على الارض ولسه هتدخل اوضتها 
فهد ثوانى عايزك 
مليكه وانا مش عايزه اتكلم معاك 
فهد بلاش تعصبينى امبارح شوفتى ايه اللى حصل 
مليكه نعم اتفضل عايز ايه 
فهد اولا جهزى نفسك علشان على بليل هنمشى هنروح الغردقه 
مليكه نعم نروح فين 
فهد الغردقه 
مليكه لا مش رايحه فى حته انا 
فهد انا مش رايح اتفسح انا رايح شغل وبما انك مديرة الحسابات لازم تكونى موجوده ساعة امضت العقد 
علشان كده لازم تكونى معايه 
مليكه افتكرت الموضوع ده لما كلمها باسم فيه قبل كده قالت اه فعلا استاذ باسم كان قايل ليا على الموضوع ده قبل كده 
فهد طب كويس انك عارفه 
مليكه طب هو استاذ باسم
هيجى معانا 
فهد اتغاظ من مليكه وقال اشمعنا 
مليكه لاعادى بسأل 
فهد ايوه بس هيوصل بعدينا
مليكه م م ماشى ولسه هتدخل الاوضه 
فهد خدى 
مليكه ايه ده 
فهد لبس وكل حاجه هتحتاجيها 
مليكه لا شكرآ مش عايزه منك حاجه 
فهد خدى الشنط 
مليكه لا
مليكه ازاى يعنى وبعدين ما عندك الدولاب مليان قمصان حبكت يعنى ده بالذات
مليكه عااااااااا مستفز واخدت الشنط من ايده ودخلت الاوضه ورزعت الباب فى وشه 
فهد ههههههههه 
فى اوضت مليكه 
مليكه اتفضل 
فى فيلا فريد المنشاوى 
كانت مروه قعده فى الجنينه لوحدها ولفت انتباها تليفون واقع على الارض قامت واخدته وبصت عليه وقالت 
مروه بأستغراب تليفون مين ده وحاولت تفتحه بس مفتحش معاها حطته فى جيب البنطلون وقالت خليه ابقى اشحنه واشوف بتاع مين يمكن وقع من حد امبارح 
وفى الوقت ده جت سهير 
سهير قعده لوحدك ليه يا حبيبتى 
مروه مفيش يا طنط بس انا معرفش حد هنا ومعنديش حاجه اعملها
سهير تعالى معايه النادى هتتعرفى على ناس هتحبيهم اوى 
مروه اوك يا طنط بس شويه كده
سهير اوك وقعدت وقالت ندردش شويه واحكيلى عن اهلك وازاى اتعرفتى على فارس ابنى 
مروه ها مفيش انا بابا وماما ماټو من وانا صغيره عشت مع تيته لحد ما كبرت وسافرت اكمل تعليمى بره وهناك قابلت فارس بالصدفه فى المطعم اللى باكل فيه كل يوم واتعرفنا على بعض وحبينا بعض واتجوزنا
سهير اوك يا حبيبتى ربنا يسعدكم يارب
مروه طنط هو انا ممكن اسألك سؤال 
سهير اسألى يا حبيبتى 
مروه هو ليه فهد مش قاعد معاكم فى الفيلا
سهير انا اللى رفض ان مراته تدخل هنا الفيلا ولا تعيش فيها 
مروه بس مع احترامى لحضرتك اللى انتى عملتيه ده اكبر غلط اديتها الفرصه ان هى تاخد فهد منك والله اعلم تكون رسمه على فلوسه وتضحك عليه وتاخد اللى وراه واللى قدامه 
سهير قصدك ايه 
مروه قصدى كنتى قعديهم معاكى ويبقو تحت عينك وتقدرى كمان تخلى ابنك فى صفك وتكرهى فيها وسعتها ابنك هيرجعلك وهتكونى حفظتى عليه وفى نفس الوقت تخلصى منها بكل سهولا 
سهير امممم هى فكره بس افرضى طلعت سوسه وقدرت تخلى فهد فى صفها هى وتقلبه عليا انا 
مروه هقولك تعملى ايه 
سهير قولى 
مروه يتبع
فى الجامعه عند مها 
خلصت محاضرتها وخرجت من الباب الجامعه وكان اسر مستنيها 
مها اسر بتعمل ايه هنا 
اسر لا ولا حاجه بتشمس بس 
مها ده ايه الخفه دى 
اسر هكون بعمل
ايه مستنى حضرتك 
مها وتعبت نفسك ليه ما انا كنت هركب تاكسى 
اسر ودى تيجى برضه تركبى تاكسى وابن عمك موجود اركبى يلا 
مها اممم مش عارفه اودى جمايلك فين الصراحه وركبت جمبه فى العربيه 
اسر عدى الجمايل بقى 
مها اساسآ لازم انت تشكرنى 
اسر ليه ان شاءالله بقى 
مها علشان بتواضع وبركب عربيتك 
اسر لا والله انزلى ابت مش هوصلك وروحى اركبى تاكسى بقى 
مها حبيبى ااسور 
اسر فرح بالكلمه دى وقال بجد 
مها اه طبعآ مش اخويه حبيبى 
اسر اټصدم وقال اخوكى 
مها اه اخويه 
اسر اتعصب وشغل العربيه ومشى من غير ولا كلمه 
مها استغربت من تغير حال اسر بس محاولتش تسألو عن السبب 
فى شقة فهد 
كانت مليكه قعده فى الاوضه لوحدها ومخرجتش منها نهائى 
فهد خبط على باب اوضتها وقال مليكه