رواية حمزة ونورهان بقلم شيماء عبده
. انا من قبل ماعرف مين هما عيلة الچارحي وقبل ما اجي هنا لحضرتك ول أبيه مروان . كان آخر كلام بابا ليا . انى اجيلكم عشان انتوا اللى تقدروا تحمونى . دايما كان بيكلمنى عن عمو حسين اللي يرحمه . واد ايه كانوا أصحاب . رغم انهم بعدوا وكل واحد فيهم فى بلد . بس علاقتهم فضلت مستمره . والغريبه انى ولا مره ربط بين اسمك واسم عمو حسين
نورهان بحب اقصد اقولك جواز بجواز . كنت وافقت بيه هو . وكنت استفدت منه بوقوفوا ضد أبوه . لكن أنا مش عايزه اتجوز انهارده وأطلق بكره .
حمزه بفرح يعنى افهم من كلامك . انا فكره جوازنا مش مؤقته .
نورهان بحب انت شايف ايه
حمزه بحب انا شايف انك طمنتينى جدا . بس ايه مافيش حاجه تانيه . تطمني اكتر . ابتسمت نورهان
بعض . حمزه قام وقف . طب يلا ننزل عشان مروان زمانه جاي . راح يجيب شروق والعيال ... نورهان متنسيش تلبسي طرحتك .وغمزلها بحب ..نورهان اتخضت وحطت ايديها على شعرها . واكتشفت أنها قعده كل ده ومش واخده بالها أنها من غير طرحه .
نورهان بحب ايوه انا
حمزه الصغير انتى حلوه اوى اوي
الأسد الكبير ابنك بيعاكس مراتى يامروان
حمزه الصغير اسمك ايه بقا
نورهان أسمى نورهان
حمزه الصغير بعفويه الله اسمك كمان حلو اوى .
حمزه الكبير مروان ابنك بيقطع عليا . بيقول اللى انا لسه مش عارف أقوله . كلهم ضحكوا
حمزه الصغير أسمى على اسم عمي
نورهان اسمك حمزه .
حمزه الكبير اه حمزه بس .شوفتى سهله ازاي .
الصغير أسمى حمزه الأسد . عشان أنا أسد زي عمي
نورهان يا لهوى على السكر . تعالى بقا احنا شكلنا هنبقا صحاب اوى . جرى الأسد الصغير .على نورهان وضنها بشده حمزه الصغير بصي بقا انتى اول ماتخلفي . لازم تجيبى بنت حلوه زيك كده . عشان أنا هتجوزها ... كلهم ضحكوا على كلام الأسد الصغير
حمزه الكبير الواد ده يرجع بيت جده تانى .
شروق بهزار اخيرا عشت وشفتك متجوز . وشكلك واقع لشوشتك . حمزه .بص لمروان بغموض وتوعد وبسخريه لطيفه قال
حمزه وهو بيبتسم لمروان مروان حبيبى بير اسرار . تسلم يا غالي .
شروق ضحكت على حمزه ونظرته لمروان .ومروان اللى عمل نفسه مش فاهم حمزه بيتكلم على ايه
سلطانه بحب شوفتي بقا يانورهان .ديه شروق بنتى الكبيره . وانتى كمان بنتى الصغيره . الحمد لله أن ربنا رزقني بيكم .
نورهان ربنا يخليكى لينا ياماما